Prolog

-Anto,zobaczysz kiedyś będę piłkarzem!
Pamiętam Twoje słowa aż do dnia dzisiejszego.Wtedy wydawały mi się zabawne,ale z biegiem czasu uświadomiłam sobie,że mówiłeś prawde.Pewien mądry człowiek powiedział,że prawda boli.Boli,ale czemu tak bardzo?
Z każdym kolejnym dniem nie było cię,oddalałeś się ode mnie...
Przeprowadziłeś się do Barcelony,obiecałeś,że będziesz dzwonić,pisać,powiedziałeś,że nawet będziesz mnie odwiedzać....
Dotrzymywałeś słowa przez piersze dwa miesiące.
Potem znikłeś,znikłeś z mojego życia Leo...

--------

Witajcie na nowym blogu! :) 

Jeżeli uzbieram trochę czytelników to rozdział powinien pojawić się za kilka dni. 

Pozdrawiam cieplutko i do zobaczenia.:*